Pagbabago.
Ang salitang
pagbabago ay maaring maiugnay sa kabutihan at kasamaan. Maaring ito ay
pagbabago para sa ikabubuti ng lahat at maaari namna itong pagbabago para
lamang sa interes ng iilan at hindi na nila alintana ang naapektuhan ng
pagbabago. Madalas nga nating masambit na ang pagbabago ay walang hanggang,
patuloy na magkakaroon ng pagbabago mabuti man o masama.
Sa bagong
administrasyon, naging maigting, madugo at marahas ang kanilang kampanya laban
sa droga. Kung saan halos ay araw-araw ay laman ng mga pahayagan, telebisyon at
radyo ang mga nasasawi rito. May mga iilan pang hindi nakikilala at ang ilan
naman ay sinasabing inosente. Magkagayumpaman, hindi natin maaring husgahan ang
biktima at ang awtoridad, kung sino nga ba ang may sala, tunay na bang nanlaban
o pilit na pinalaban para tuluyan.
Maliban sa mga
karatulang isinasabit sa mga nasasawi na may nakasulat na “wag akong tularan,
drug pusher ako” o minsan naman “Drug addict, ‘wag tularan” may mga iilan rin
nakikitaan ng mga sachet ng droga. Ang mga sachet na ito ang nagiging dahilan
upang tukuyin ang pagpatay na nagaganap may kaugnayan sa droga. Ngunit may mga
hinala ang iilan na maari ito ay itinanim lamang ng iilan para sa kanilang
pansariling interes.
Hindi natin
maiitanggi na ang nilalaman ng mga sachet na ito ang nagiging dahilan para
masira ang kinabukasan ng mga gumagamit nito. Dahil sa sachet na ito ang dating
taong nasa katinuan ang pag-iisip ay bigla na nalang nahihibang at minsan pa’y
nakakapanakit sa kapwa. Kung ating titingnan ang epekto nito, ang lawak ng
impluwensya ng isang sachet at maaring umabot mula sa batanes hanggang sa hulo.
Madadamay na rito ang ekonomiya, edukasyon, kalusugan at kaligtasan ng lahat.
Sa usapin ng
edukasyon, hindi natin maitatanggi na ang kabataan ay sadyang maraming
katanungan at dahil na rin sa mga ilang magulang na hindi kayang bantayan ang
kanilang mga anak. May iilan rito na nadadala ng kanilang mga kaibigan o
nakikilala mula sa labas ng tahanan. Sa una, sila muna ay matitikimin maaring
ang bata at tumanggi pero di kalaunan ito rin ay mapipilit. Posible rin namna
nila itong gipitin upang matikam ang puting pulbura na nilalaman ng sachet. At
sa oras na matikman na ito ng bata, maari kanyang ayawan o di kaya naman
kanyang gustuhin pa muling matikman.
Mula sa tikim ay
aabot na hanggang sa adiksyon. Ang batang dating masigasig sa pagpasok sa
eskwela ay imbis na igastos ang pera para sa baon ay kanya na lamang itong
ipangtutugon sa kanyang adiksyon. Dito na magsisimula ang bata matutong
masinungaling sa kanyang mga magulang, may mga iilan pa riyan ang kukunin ang
mga gamit sa bahay at saka ibebenta para maipambili lamang ng kinahuhumalingan
sachet. Ang adiksyong ito ang sisira sa kinabukasan, eduksyon ng bata. Paano pa mapatutunayan ng kabataan
na sila ang pag-asa ng bayan kung mga adik na sila, kung hindi sila
nakapag-aral, kung wala palang kinabukasan na dapat asahan sa kanila dahil sa
isang sachet.
Edukasyon ang isa sa
pangangailangan ng isang tao. Sa pamamagitan ng edukasyon, masisiguro ng isang
indibiduwal na siya magkakaroon ng maginhawang kinabuksan. Ito ang kanyang
magiging kasalag at sandata upang harapin ang anuman.
Kapag ang isang tao
ay malululong sa pinagbabawal na gamot. Maaari wala itong direktang epekto agad
sa kanyang kalusugan ngunit sa kanyang takbo ng isip, dito unang makikita ang
epekto nito. Ang adiksyon ay nagmumula sa kanyang isipan kung saan ay hinahanap
na ito ng kanyang sistema at sa oras ba wala ito para siyang sigarilyong
unti-unting nauupos. Sa oras na ang kagustuhan ito ay hindi matugunan, dito na
magsisimula ang pagbabago ng kanyang mga emosyon at possible magdulot sa
iritasyon at humantong sa pananakit sa taong nakapaligid sa kanya. May mag
iilan rin na pansin sa kapayatan ng kanilang katawan ang epekto ng sachet na
ito.
Kapag ang isang tao
ay nasa ilalim ng impluwensya ng droga hindi niya kontrolado ang takbo ng
kanyang isipan. Kaya naman posibleng kung anuman ang kanyang maisip, marahas
man o mabuti, ay posible niyang isagawa ng hindi sinasadya.
May mga ilan ring insidente
na ang may mga nagagahasa, nanakawan at napapatay ng isang adik. Malimit nitong
mga biktima ay yung mga taong walang kalaban-laban sa mga suspek. Dahil na rin
sa kagustuhan nilang matugunan ang kanilang pangangailangan – ang adiksyon nila
ay nagiging kabilang na sa kanilang pangangailangan at nagiging priyoridad na
nila ito – ay kailangan nilang humanap ng pera upang may maipambili ng kanilang
mithing sachet nga kaligayahan. Dito na sila magsisimulang mag-abang sa mga
nadidilim na daanan ng mga daraan na alam may makukuha sila at kayang-kaya
nila. Kalimitan kapag ang kanilang biktima ay babae, hindi lamang pera ang
kinukuha nito maging mag pagkababae nito.
Isa rin ang droga sa
dahilan sa lumulubong bilang ng mga krimen sa ating bansa dahil na rin karamihan
sa mga suspek sa mga krimeng ito ay lulong sa droga. Labis itong kabahahala rin
dahil pababa rin ang edad ng mga nagiging biktima ng mga taong ito. At dahil sa
mga kaganapan ito ay mas lalong bumababa ang ekonomiya ng bansa. Dahil mga
nakakakilabot na mga krimeng tulad nito ay nagdadalawang isip ng mga
mangangalakal mula sa ibang bansa upang mamuhunan rito sa bansa. Natatakot na
baka ang dapat nilang ikita ay maging mitsa pa ng kanilang pagkasawi.
Kung ating iisipin
ang sachet na ito ay may malaking epekto sa ating bansa. Marahil isang
magandang ideya ang sugpuin ang mga nalulong at natutulak ng mga sachet nito.
Pero hindi ba’t mas maigi na ang iwasan kaya sa gamutin pa. Marahil kailangan
pang paigtingin ang edukasyon sa kabataan at sa mamamayan na ang sachet na ito
ay walang maidudulot na mabuti kahit kanino man, liban na lamang sa mga
nagaangkat nito. Hindi rin ito daan para makatakas sa hirap ng buhay bagkus ay
mas lalo pa tayo nitong ilulubong sa putikan ng kahirapan. Sa patuloy na
paglaganap at paglala nito, higit na nanganganip ang susunod na henerasyon.
Baka ang kanilang abutang mundo ay sinasamba na ang sachet.
Mga Komento
Mag-post ng isang Komento